Refrein :
Zoa wie-s te bès, bès te 't bèste!
En euver sjmaak vilt neet te twiste,
Vier vastelaovend wie dat bie dich pas,
dat geuf gegarandeerd de meiste sjpas.
Die wat van alles van dich vinge,
die kómme dich de joeks neet bringe.
En euver sjmaak vilt neet te twiste,
zoa wie-s te bès (bès), bès (bès), bès bès te 't bèste!

Couplet 1:
D'n eine dae laef op bie honderdèllef decibel,
d'n angere vink 'n achtergrondmeziekske al te hel.
Kiek dae, dae zeuk de massa op en goajt zich in de boch,
en ich, ich ving 'n paar man aan de tap al drök genog.
Geneet mer van dien pötje beer,
of bringk 'n glaeske frisj dich al plezeer?

Couplet 2:
D'n eine vink ’t trikke door de straote manjefiek,
d'n angere kènt genete van 'n plaats in 't publiek.
Kiek doe, doe geis in vol ornaat, kompleet mèt prach en praal,
en ich bin al tevreje mèt 'n heudje of 'n sjaal.
De prins dae viert mèt ederein,
en d'n einzelgenger gans allein.

Brök:
Mèt z'n alle van hetzelfde, dat haet mer wiènig zin,
dat weurt toch eine sjleur.
Dus gaef get van dich zellef, goaj get eigenheid d'r in,
dan hilt de vastelaovend kleur!