Refrein:
Es ich dich zeen dan mòt ich ummer dènke,
zou 't èns wènke, èns sjtilkes wenke.
Nao die drie vastelaovesdaag, zoo wònjer sjoon.
zou ich die nog zo gaer èns euver doon.

't Is weier aafgeloupe, die drie daag zeen veurbie.
Ich zou waal wille roupe, kòm nog èns efkes hie.
Die daag zeen òmgevlaoge, d'n tied sjtòng neit sjtil.
Ich zou dich wille vraoge, wils doe ouch waat ich wil ?

Ich zal noe mòtte wachte, geluif mich 't is waor.
Doe blifs in mien gedachte, pès aan 't volgend jaor.
En zeen ich dich weier loupe, weier es auwt wief verkleid,
dan zal ich heel zach roupe, haop dat 't dich get deit.